Bazı anları kavanoza doldurup saklamak istersin.. İstediğin her an geri dönüp o anı yaşayabilmek... Ellerinden akıp gitmesin istersin zamanın... Fotoğraflarsın ama yetmez.. Beş duyunla hissetmek istersin... Ve hafızana kazırsın an be an, her bir saniyeyi derin derin soluyarak... Sanırım bu sahip olduklarının kıymetini bilmeyle alakalı.. Bir anlık hayatını kaybetme korkusunun sonrasında gelen hisle alakalı.. Hayatın sana bir armağan olduğunun hatırlatılmasıyla.. Her şeyin gelip geçici olmasıyla.. Dert ettiğin küçük bir şeyin aslında bir hiç olmasıyla alakalı...
Yaşadığın her o anı toparlarsın bir albüm gibi... Zihninde hep canlı tutarsın
anılarını.. Anıların her tazelenişinde sen de yeniden doğarsın... İyi anılar
biriktirirsin dahası.. Kötü olan her şeyi çoktan silmişsindir.. Çünkü tahammül
kalmamıştır yüreğinde.. İyiye yer açmak için kötü tüm düşüncelerinden
sıyrılmayı seçmişsindir.. Bilinçaltına hangi düşünce tohumunu atarsan, günü
geldiğinde onun filizleneceğini biliyorsundur.. Zihnini tazelersin... Her güne
şükrederek uyanırsın.. Şükrettikçe artar şükredeceğin bir çok şey.. Sonrası mı
? ... Sonrası... Huzur...