23 Kasım 2016 Çarşamba

Şehirde Yalnız


Dün çocuksu heyecanımla geçtiğim yollar değişmiş,
Köşe başındaki o cumbalı evin, mor salkımı nasıl da gönlüme işlemiş,
Şimdilerde her şeyi bıraktığım yerde bulamayışımın hüznü,
Her şeyin değiştiği şu dünyada, değişime ayak uyduramamanın verdiği his,
Herkes bir yerlere gitmiş, o son vapura varamamışım gibi...
Sanki bir ben kalmışım bu şehirde, anıların nöbetini tutarcasına,
Bir gemi yanaşmış limana, 
Fırtına kopmuş o anda, almış tüm anıları yanına,
Ben yokmuşum... 
Mor salkımlı ev nerede kalmış,
Ben nerede kalmışım... 
Ve çocukluğumdaki izler bir bir silinirken bu şehirden,
Yeni bir hikaye yazmışım,
Ben bu hikayeyi ya yaşarım, ya bu şehirde yapayalnız kalırım... 

Hayattaki Güzellikler

 

 Hiç ummadığın bir anda, güzel bir duanın içinde yer almak nedir bilir misin? Farklı yollardan geçmiş insanların gönüllerinin tek bir noktada buluşması... O frekansı yakalamanın hazzını... Denizin dalgasına, güneşin haresine, dalından düşen bir yaprağa aynı güzellikle bakmasını.. Bir gönlün gülümsemesine sebep olabilmeyi, şu dünyayı yaratanın hatırına sevmeyi.. Hayattaki tüm güzellikleri bir bir biriktirmeyi.. Bilirsen eğer sahip olduklarının değerini, hayallerine giden yolda kapılar ardına kadar açılacak.. Çok istersen, çok seversen, kalbini duru tutabilirsen güneşli günler seni bırakmayacak.. Yağmurlar da yağacak elbet.. Ama gök kuşağı gönlünün tam orta yerinden doğacak.. Attığın her bir adım sana ve sevdiklerine anlam katacak.. 

Geleceğe


Özlemek dedi, içini nasıl acıtır bilir misin ?
Seneler önce hayatının tam orta yerinde kocaman yer kaplayan insanlardan şimdi bir o kadar uzak kalmış olmak, ruhen, fiziken, tamamen uzaklaşmak..  Eskiden sizin için anlamlı olan bir çok cümlenin şimdi aynı tadı vermemesi. Değişti her şey, kimi özgürleştirdi kendini, kimi olduğu yerde kalakaldı. Kimi kalbini korudu ilk günkü gibi, kimi koruyamadı.. Dönüp baktığında ne boşmuş diyerek şimdi sağlam adımlarla yürüyebilmek geleceğe... 

4 Kasım 2016 Cuma

Hayat Öyle ki


Seneler sonra gelmişim bu şehre,
Bir bir yürümüşüm sokaklarını,
Yüreğimde eski anılarla, şimdikileri toparlamışım,
Ve aklımda bin bir düşünce...
Nasıl değişmiş şehirler, yüzler, dünya değişmiş..
Hayat öyle ki,
Birileri mutlu olsun diye, birileri acılar içinde,
Her gün umut ederek uyanıp,kötü haberlerle mahsun devam ediyoruz güne,
Elimizden alındı, hayallerimiz, umutlarımız, özgürlük aşkımız,
Masum bir çocuğun bakışına bile hissiz kalmışız.
Dağıldıkça, küllerinden tekrar doğmaya çalışan bir avuç insan kalmışız,
Aynı denizi, aynı gökyüzünü paylaşırken nasıl da birbirimize yabancılaşmışız...



2 Kasım 2016 Çarşamba

Aradım Seni


Yağmurun bir damlasında aradım seni,
Çayımın bir yudumunda,
Dinlediğim şarkıların notalarında,
Yollarıma dökülen sonbahar yapraklarında,
En sevdiğim filmlerin sahnesinde,
Dünyadaki tüm şehirlerde,
Okuduğum kitapların satır aralarında,
Sabahları odamın içine sızan güneşin her bir haresinde,
Denizin dalga seslerinde,
Geceleri camımı açtığımda, esen rüzgarda aradım seni...
Sonra kalbimi yokladım,
Baktım ki en derinindesin...


Hayat Dediğin


Şimdilerde, eskiden geçtiğim yollardan bir kez daha geçiyorum,
Eskiden dinlediğim şarkıları bir kez daha dinliyorum,
Okuduğum kitapları bir kez daha okuyorum,
Öyle değişmiş ki her şey,
Sanki şimdi daha derinlerde hissediyorum,
Ruhumun derinliklerine dalıyorum,
İnsanın kabuğu kırıp özüne dönmesi böyle bir şey sanırım,
İnsanın yaşadıklarını,benliğiyle harmanlaması,
Hayat dediğin, aldığın nefesi geri verebilme çabası,
Hayat dediğin, iyilikleri biriktirmen, kötülükleri bertaraf etmen,
Hayat dediğin bu işte...