29 Nisan 2016 Cuma

Vakit Nisan Sonu


Bir gün geçip gideceğim bu yollardan,
Her şeyi bir kenara bırakıp,
Vakit nisan sonu,
Hazır değilim yeni bir aya inan...
Bu, kendimi terk edişim,
İlk defa da değil,
Her kendimden gidişimde, yeni bir ben büyüyor içimde,
Kendi kendimi büyüttüm ellerimle...
İçimde kopan fırtınaları dindirdiğim her an,
Ben, ben oldum..
Zaman zaman, benliğimden geçtim,
Bir yoldu bulduğum, yürüdüm uzunca,
Yorulduğum her anda, gökyüzünü kucakladım..
Ve usulca ruhumun derinliklerine fısıldadım,
Dayan...
Sabrettiğin her an sana şifa olacak inan,
Günü geldiğinde,
Gülümseyerek bakacaksın gökyüzüne, minnetle,
Vakit nisan sonu,
Ama nice nisanlar saracak ruhunu...



Sen De Aydınlansan



Ruhumda ötelerin özlemi,
Sonsuzluğu arıyorum,
Yetmiyor dünyanın sonlu hâli,
Ne boş diyorum,
Ne boşluklar sarmış etrafımı,
Ve ne kadar da aldatmışız kendimizi...
Oysa, ne güzellikler var hayatımızda,
Birilerine, bir damla su olmak varken,
Neden yangınlara atar ki insan ?
Neden mutluluklarıyla mutlu olamaz ?
Neden çıkarsızca sevemez ?
Hüzünlü bir kalbi okşasan,
Kendi dertlerini bir kenara bıraksan,
Bir gün de başkasının derdine ağlasan,
Tutsan ellerinden,
Gücün varsa, çekip çıkarsan onları karanlıklardan...
Onlarla birlikte, sen de aydınlansan...


Nefsime İthafen...




Beni An



Tüm kelimelerimin yitip gittiği o anda, 
Bir eşsiz şarkı dolaşıyor, şehrin her noktasında,
Saatler almış başını gitmiş, uzak diyarlara,
Şimdi yüreğimde eskilerin tortusu,
Hatırladığım ne varsa, gönderiyorum karşı kıyılara...
Yıldızlar eşlik etmiş, karanlığın dansına,
Nasıl özlem dolu ruhum bilsen,
Hem sarıyor ılık bir yaz havası içimi,
Hem de, kışın hâlâ tam ortasında hissettiren, karmaşık ruh hali...
Bitsin bu gece, ve dinsin düşüncelerimden doğan zifiri karanlık,
Sabahın ilk ışıklarını tatsın ruhum,
Bir selam göndersin sana,
Ve hisset selamımı,
Aç pencereni,
Gülümse,
Benim olduğum günlere uyan...
Beni an... 





21 Nisan 2016 Perşembe

Acıdan Geçen Yol



  Neden bu acılar dedi, gözyaşlarını titrek elleriyle silmeye çalışırken... Neden artık yaşadığım hiç bir anın içinde ben yokum ? Ve neresindeyim hayatımın ? 

  Tam da bu sorular, kendi özüne götüren cevapları bulmaya yarayan, benden geçip O'na vardıran sorular... Hayatını sorgulamak, içinden güzellikleri çekip çıkarmak da bir marifet değil mi ? Bunu erkenden yapabiliyorsan ne âlâ.. Bazen bir ayrılık seni kendine getirir, bazen bir katmerli yalan, bazen yalnızlık... Yani acılarından doğar insan, mutluyken çoğu kendini sorgulamaz... 

  Bazı olayların perde arkası sırdır, bilemezsin.. Bazen de apaçık görünür sana... Sen bulmaya niyet ettiysen hayatın gayesini, o sır aralanır... Sonunda her şeyin tek bir şeye vardığını bulursun... Ve daha da çok bağlanırsın ona... İyiliğe niyet etmek, kötülüğü bertaraf etmek,hoş görmek, sabretmek, hayatının güzelliklerle sarmalanması için en önemlileri... 

  Yani demem o ki, acıdan geçen her yol, bir basamak daha katar sana, seni sen yapar, silersin gözünün yaşını zamanla, hatta şükredersin gözyaşlarına sebep olan olaylara... Sonra sabrının sonundaki armağan en güzel şekilde sunulur sana.. 




15 Nisan 2016 Cuma

Bir Bahar Havasıdır Şimdi


- Hoş geldiniz gönlümün en nadide makamına, dedi adam...
- Hoş buldum gönlünü sevdiğim sevgili,beni saklar mısınız hep o makamda? dedi kadın...
Adam, ellerindeki beyaz papatyaları serdi önünde kadının...
Tüm hayatım bunlardır, dedi..
Gelir misin benimle uçsuz bucaksız yarınlara?
Bir sen ol, bir ben olayım, bir de papatyalar, dedi kadın...
Razıyım..
Sonra güneş doğuverdi iki hayatın da tam ortasına...
Ellerinde papatyalarla yürüdüler sahiller boyunca...
Bir bahar havasıdır şimdi...
Bahar... 
Sonrası yaz olsun...
Kış gelmesin hiç hayatlarına...

Güneş, içlerini ısıtsın ömür boyunca...

6 Nisan 2016 Çarşamba

Ben Bir Yürek Tanıdım


Ben bir yürek tanıdım..
Bir damla sandım... Deryaymış anladım...
Hazineymiş meğer, keşfedebilene...
Tüm yaşanmışlıklarını harmanlamış gönlüyle...
Ve o gönül güzelliğiyle bakmış hayatındaki her şeye..
Bir de o güzellikleri sunmuş sevdiklerine...
Her şerdeki hayrı görmüş dahası,
Nice güzellikler var, bilmiş...
Bilmiş yaşamın perde arkasını...
Merhamet edişini sevmişim bir karıncaya bile..
Şükretmesini sevmişim, bir damla suya...
Hep hayra yönlendirmesini sevmişim,
Ve ben, tanımışım, dahası var mı..
Çok sevmişim o yüce gönüllü dostu..
İyi ki...
Hep şükretmişim varlığına...  


Meral Akçay ' a ithafen... ;)