14 Aralık 2017 Perşembe

Meçhul


Şimdi  çıkıp gelsen, gittiğin o meçhul yoldan,
Ben yine hoş geldin derim, hoş geldin nerelerdeydin ?
Dinlerdim, bunca zaman neler yaşadın,
Hangi kör kuyularda ağladın,
Nefessiz günlerinde gökyüzüne bakabildin mi?
Neler gülümsetti seni ?


Korkular


Kendinden kaçışların bir deniz kenarında son bulmasıdır, benliğinle yüzleşmek,
Nereye gidersen git, benliğine çıkacak yolların,
Kendinden vazgeçme, özgür bırak zihnini,
Bırak ne olacaksa olsun, bırak olsun...
Korkuların sana hükmetmediği bir dünyayı düşün,
Korkusuzca, cesurca yaşamak nasıl?
Özgürce değil mi ?
Kalbini yokla şimdi,
O ilk günkü temizliğine sahip mi,
Yoksa biraz cilalanması gerekli mi,
Koru kalbini,
Koru, ilk günkü gibi...

5 Aralık 2017 Salı

Her İnsan


İnsan yaşayarak öğrenir,yaşadıklarını gönlüyle harmanlayarak,
Her insan farklı yaşar, kendi gönlü derinliğince algılar olayları,
Her insan farklı açılardan tutunur hayata,
Her insan ayrı bir derya...
O yüzden, herkesin sen gibi olmasını beklemek boş bir çaba,
Anlamaya çalış, veya insanları bırak kendi hallerine..
Boş ver ne düşündüklerini, 
Sen kendinden sorumlusun,
Dert etme o halde...

Yeni Gün


Gözlerini yeni güne açtığında gülümse önce güne,
Dün iyi ya da kötü ne yaşandıysa bitti de,
Yaşadığın güzel anıları biriktir yüreğinde,
Kötü anıları ise sil gitsin,kalmasın zihninde...
Seni yarınlara taşıyacak insanlar olsun yüreğinde,
Hayallerine, özgürlüğüne, içtenliğine karışmasın kimse..
Ne için yaşıyorsan o olsun ömründe,
Hep iyiyi, güzeli iste.