Şimdilerde durup bakıyorum geçmişe ben ben olmuş hislerimle,
Bir manzarayı daha net görmek gibi,
Kendini daha iyi tanıdıkça, hayatı daha net görüyor insan,
Daha derinden soluyor içine çektiği havayı,
Daha dingin oluyor ruhu,
Artık eskisi kadar anlam yüklemiyor detaylara,
Eskisi kadar hüzünlenmiyor,
Kendinde bulmuyor sebepleri,
Kendini de gereksiz yere üzmüyor,
Yani demem o ki,insan kendi değerini biliyor.
Hayat bu değil mi ?
Keşfetmek ,
Amaç bu değil mi zaten,
Kendini tanımaya çalışırken neden var oluşunu sorgular insan ?
Hayat hep bir varoluş ve yok oluş arasındaki dengeyi kurabilmek,
Hayat geçmişi ve geleceği avuçlarının içine alıp şimdide kalabilmek...
Kayıtlar
