Hayat bir tren yolculuğu gibi..
Kendi kompartımanıma toplamışım sevdiklerimi,
Yolculuğun mutluluğunu ve hüznünü paylaşmışım,
Varacağım durak belli..
O'na giden yollar ne güzel..
O'ndan gelen her şey ne güzel,
Karşılaştırdıkları ne güzel..
Belki yanımdaki koltuk hep boş kalacak,
Amacım o yolculuğu birileriyle geçirmek değil ki..
Elbette onlarla o yol çok daha güzel,
Amacım yola çıktığım güzellikte o yolculuğu sonlandırmak,
Ve O'na tertemiz varmak...
Neden mi ?
Çünkü O'nun var ettiği her şeyi seviyorum,
Yollarımdaki manzarayı seviyorum,
Evet bazen kararacak hava,
Bazen de güneş ısıtacak içimi,
Bazen üşüyeceğim,
Bazen ümitsiz olacağım belki,
O trenden mutlu ayrılmalıyım.
Hep en yakınımda yolculuğu paylaşacak olanı aramışım,
Ama asıl aradığım o değilmiş,anladım...
Kayıtlar
