Şimdi Hoşgörü Vakti

Önyargılarımızı neden bir kenara bırakamıyoruz? Neden insanlarla ilgili hep kötüsünü düşünmeye çabalıyoruz.Sürekli eleştirmek neden? Hele bir de egomuza bağlılığımız.Hep ben,ben,ben....Bencilliğimiz...Biri onu yapmış bunu yapmış,bizden farklı yaşantısı varmış.. Size ne?

Hele o kişi sizin hayatınızda bir yere sahip değilse.Hoşgörüsüzlük neden?  Ne önemi var din,dil,ırk farklılığının.İnsanları "adam" olup olmamakla değerlendirmek gerekmez mi? Boşuna söylüyorum bunları,öyle büyümüşüz belki,öyle ortamlarda,kalbimizi temizleyememişiz.

Kendimiz yaparken bir çok şeyi,aynısını başkaları yaparken eleştiririz bir de.Sanki hakkımız varmış gibi takip ederiz yaşantılarını,bir eksik ararız.Kendimizle kıyaslarız.Sürekli bir yarış içerisindeyizdir.Dur demeli artık.

Şimdi hoşgörü vakti....Şimdi kendi kusurlarını görme,diğer insanların kusurlarına ise kör olma vakti...Şimdi gülü dikeniyle sevme vakti....