Sensizlik

Sensizliğin diyarından çıkmıştı kelimeler,

Ürkek adımlarla geliyordu yanıma,

Ondan mıdır bilmem kuramıyordum hiç bir cümle,

Sen diyordum,gerisi gelmiyordu dilime.

Güneş doğuyordu,nafile,

Sabahım olmuyordu hiç,

Yaşamak nedir unutulmuş,

Bir köşeye buruşturup atmıştım,

Anılar..

Onları hiç sorma

En çok yaralayan onlar oldu senden sonra

Bilir miydin,

Yalnız olunca duvarlar bile birşeyler fısıldar insana

Kedilerle konuşursun,

Çay eşlik eder gününe,

En sıcak dostun oluverir.

Bir şey yapmak gelmez içinden,

Boş boş bakarsın yüzlere,

Gözlerin dolar çoğu zaman sebepsizce.

Ve sen yine ağlarken bulursun kendini bir köşede..