Bu limanda bir gemi olmak isterdim,
İstediği limana istediği zaman varan,
Aslında amacı varmak olmayan,
Güvertesine ılık rüzgarların vurmasından mutlu olan,
Akşam saatlerindeki güneşin çekildiği anları seven,
Tek başına, bir o kadar da kalabalık ruhuyla,
Martıların uğradığı,
Dalgaları aşan,
Zaman zaman sakince olduğu yerde duran,
Özgürce,
Kendi zincirini kendi vuran,
Kaptanı kendi olan bir gemi..
Neydi beni tekrar satırlara boğan,
Hangi duyguların yoğunluğu,
İçimde biriktiremediğim ne varsa dökülen yapraklara,neydi.
Tükenmiş duygular,
Tükenmiş insanlar,
Tükenmiş yaşamlar,
Artık tat vermiyor.
Ama unutulur, her zaman olduğu gibi,
Bunları hiç söylememişçesine..
Şimdi yeni bir hayale uzanan kapıların ardındayım,
Geçmişin tortusunu bir kenara bıraktım,
Son sözümü söylemeden, bugünü dileğimce yaşayacağım.
Ruhum eşlik edecek öncelikle bana,
Ve o ruhu besleyen her ne varsa.
Neredeydi yolun başlangıcı,
Ve sonu nereye varacak, bunları bir kenara bıraktım,
Artık hesabı yok anların.
Her bir an, geçen zaman, bundan kıymetlisi yok,
Ama o zamanı kime hediye ettiğinin kıymeti çok.
Kayıtlar
Tüm Yorumlar
