Yağmur yağıyor...
Ben karanlık odamın kuytu köşesinde izliyorum manzarayı,
Sel olup akan gözyaşlarımı birleştiriyorum yağmurla,
Yağmurdan daha şiddetli gözyaşlarım..
Çok üzüyorum kendimi çok..
Her zaman gülümserken kim bilebilir içimdekileri..
Kendime bile itiraf edemediklerimi..
Kendimi toparlayabilmeyi,
Artık bu hüzünden kurtulabilmeyi,
Gülerken içimdeki o acıyı hissettirmemeyi,
O kadar çok isterim ki...
İsterim de,istemekle olmuyor bazen,
Hayatın akışına kapılıveriyor insan,
Dur diyemiyor ve hükmedemiyor bir çok şeye..
Çıkmaz sokaklarda biçare,
Bu sokaklar çıkmaz hiç bir yere ey kalbim,