13 Ocak 2017 Cuma
Güneşin Kızıllığı
Gönlümde yeşerttiğim bahçenin susuz toprağına düşmüş, gözyaşlarının her bir tanesi,
Şimdilerde çokça özlüyor, bir de avucunda birlikte topladığımız gülleri tutuyormuşsun,
O güller ki, bir ikindi vakti kızıllığında çıkmıştı yollarıma,
Sonra sen...
Sonra adımını her bir atışında daha da canlanmıştı o yollar,
Ne güzeldi, güller, yollar, güneşin kızıllığı...
Ne güzeldi o yıllar...
Hayat bu kadar ağır gelmiyordu,
Toz pembelikte karartılar oluşmamıştı daha,
Ve sen, en saf hali sevmenin,
En temiz seven, incitmekten tir tir titreyen,
Nasıl anlatılır ki içten sevmen,
Bir tek yaşanabilir..
Yaşlanılabilir o anılarla...
Ne Mutlu Sana
Şu hayatta, bir çayın yudumu huzur veriyorsa sana,
Bir kelime ruhunun derinliklerine işliyorsa,
Her zorluğun beraberindeki kolaylığa inanıyorsan,
Bir de seviyor, seviliyorsan ne mutlu sana...
Şu hayatta, hangi pencereden bakıyorsan o gelir yanı başına,
Kendini uzak tutmalısın yanlışlardan,
Hep doğru, dosdoğru olma çabasında olmalısın,
Bu çabadaysan ne mutlu sana...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)