Ruhumda ötelerin özlemi,
Sonsuzluğu arıyorum,
Yetmiyor dünyanın sonlu hâli,
Ne boş diyorum,
Ne boşluklar sarmış etrafımı,
Ve ne kadar da aldatmışız kendimizi...
Oysa, ne güzellikler var hayatımızda,
Birilerine, bir damla su olmak varken,
Neden yangınlara atar ki insan ?
Neden mutluluklarıyla mutlu olamaz ?
Neden çıkarsızca sevemez ?
Hüzünlü bir kalbi okşasan,
Kendi dertlerini bir kenara bıraksan,
Bir gün de başkasının derdine ağlasan,
Tutsan ellerinden,
Gücün varsa, çekip çıkarsan onları karanlıklardan...
Onlarla birlikte, sen de aydınlansan...
Nefsime İthafen...
0 yorum:
Yorum Gönder