Ateş Böceği Misali

Belki de hiç karşılık bulmayacak acılar yaşayacaktı bundan sonra,

Gözyaşları bahçedeki en heybetli ağacın köküne işlemişti,

Ağaç bu yüzden heybetli,acı bu yüzden derindi.

Ağacın kökü büyüdükçe, acı da büyüyordu sanki.

Ve bir misk kokusu değiyordu geceye,

Büyüleyen, aynı zamanda ümit veren.

Ümit vermek ne güzeldi böyle zamanlarda.

Ümit veren insan, bir ateş böceği misali,

Onları toparlamalı ve bir kavanoza doldurmalı ki, yolunu aydınlatsın her biri.

Yollarını aydınlat sen de insanların, ateş böceği misali..