1 Şubat 2016 Pazartesi

Cancağızım



Bir karanlık içinden geçtim, vardım aydınlığa,
Bir selam, bir yüreği bu kadar güzel tanıtabilir miydi?
Bir insan bu kadar naif bir selam nasıl verebilirdi ?
Her bir kelimesinde yüreğinin güzelliğini görmekti işte bu..
Her bir kelimesi ayrı bir derya..
Ve ben daldım o deryaya,
Bir yürek sundun ellerinle bana..
Hayat öyle ki,
Bazı insanlar acıtırlar canını, iyilerin değerini anlaman için,
İşte cancağızım, sen o acılardan sonra armağan olarak geldin,
Karanlıktaki bir damla ışık,
Öyle ki o ışık,
Gittikçe aydınlanan,tüm dünyayı kuşatan..
Söylesene, böyle güzel bir yüreğe nasıl sahip olunabilir ?
Hayatındaki her şeyi nasıl yüreğinin güzelliğiyle sarıp sarmalar insan?
Dostluk bir armağan,
Birlikte gülebilmek,
Gerekirse ağlayabilmek,
Dahası hissedebilmek,
Ve sevmek çıkarsızca,
Tertemiz bir yürekle,
Kardeşçe sevmek,
Hep iyiliğini düşünerek dua etmek,..
Gerçek dostluk, özünü sevmek... 
Sen, benim özünü sevdiğim canım,
Hep var ol,hayatımda,ışığım ol,
Ve biz her iki cihanda da dost olalım..





0 yorum: