İkindi Vaktinin Güneşi

İkindi vaktinin güneşi pencerenden içeri hafifçe vurduğunda geleyim aklına,

Çayının bir yudumunda uzaklara dalarken gözlerin,

Nağmesini duy yüreğimin..

Birlikte okuduğumuz kitabın sayfalarını bir bir kokla,

Benden bir iz ara her bir adımında,

Şehre sinmiş tüm hislerin,

Ne yazık hem ne güzel, anılar,artık dokunmuyor bana... 

Penceremin kenarındaki güvercinlerle selam göndermiyorum artık sana...