Hüzün mevsimidir şimdi,
Herşeyde bir boşvermişlik gizli,
Birbaşınalık bir de..
Yapraklar yere düşerken
İçimden birşeyler götürüyor sanki,
Dalga sesleri uzakta,
Deniz özlemiş olmalı güneşini.
Parlamıyor eskisi gibi.
Hayat böyle değil mi.
Hep bir geçiş var,
Alışmalı öyleyse
İçinden gelenleri kabullenmeli
Ağaçları dökülen yapraklarıyla
Kuruyan dallarıyla da sevebilmeli,
Özgürlüğü sevmeli bir de
Bir martının özgürce uçuşu
Bizi mutlu edebilmeli...
0 yorum:
Yorum Gönder