Zorluklara karşı bir dağ gibi olmayı,
Hem bir çınar gibi sırtını dayayacak güçte,
Hem de insanlara gölge olabilecek kudrette
olmayı,senden öğrendim...
Her yeni doğan günü sevgiyle kucaklayıp,
Gülümseyen gözlerle bakmamayı bencillik sayıp,
Herkese,herşeye iyi duygular beslemeyi,senden
öğrendim...
Yürüdüğü yola,dinlediği şarkılara,okuduğu kitaplara
kendi ruhunu katıp,
Sahip olduklarını -camın önündeki kırılan saksıyı
bile, bir an dahi terk etmeyip,
Söylediği her sözün,yaptığı her şeyin hakkını verip,
Ve her zaman olumlu olmayı senden öğrendim...
2 yorum:
Senden öğrenmeyi de senden öğrendim. Unuttuğuna, unutmak istediklerine, unutman gerekenlere, unutacaklarına dair sevgi beslemeyi de senden öğrendim. Ama bir tek şu tür soruların cevabını bulamadım "sevenler gerçekten gider mi?", "gitmekle sevmek biter mi?"...
Kendi düşüncelerimden de serpiştirmek istedim, bu mükemmel yoruma. Kelimelerin büyüsüne inanıyorum. Ve bu büyüyü kullanabilen nadir insanlardansınız, tebrik ederim. Pınar.
çok çok teşekkürler bu yürekten yoruma;)
Yorum Gönder