Hayat ne garip değil mi? Garip kılan insanlar mı? Oyun oynar olmuşuz birbirimize...
Aldatır olmuşuz bir sözle, bir bakışla... Sebebi ne mi? Egolar, dünya malına
sevdalanmalar... Çıkarsızca sevmekmiş... Sevebilir mi sahiden insanlar
çıkarsızca seni... Bilemezsin kimsenin kalbini... Ama gerçek şu ki, Rabbin
çıkarsızca sever, evet... Bundan emin olabilirsin işte, öyleyse O'na bağla yüreğini...
Yalan olmuş hayatımız... Karşımızdakine göre şekillendirmişiz kendimizi, hangi
kaba giriyorsa onun şeklini alan su gibi... Sen gibiyim demişiz, olmadığımız hâlde... Adam gibi adam olmaktan
uzaklaşmışız desene...
Kötülükler içinde boğulmuşuz, yaşam tarzımız olmuş... Vicdanımız körelmiş... Benliğimiz için kırk takla
atmışız... Olmadığımız bir çok karaktere bürünmüşüz... Hepsi nefis uğruna... Cana kıyar
olmuşuz.. Sahte gözyaşlarını biriktirmişiz bir kavanozda, yeri gelince kullanmışız...
Yok canım, bu kadar da kötümser olmayalım... Bir de gönlünde
cennet-asa baharlar olan nice iyiler var... Onlar karakterlerinden, ahlakından
ödün vermezler. Tek gayesi Hakkı savunmak... Dosdoğru olmaya çalışmak... Ahlak canım, çok
önemli... Kalp duruluğu bir de...
Kalplerimizin duru kalabilmesi ümidiyle...
Kalplerimizin duru kalabilmesi ümidiyle...
0 yorum:
Yorum Gönder