Günaydın Kasım,
Ruhuma işliyor dökülen yaprakların,
Ve onlara vuran içimi ısıtan
güneş...
Sen sonbaharsın,
Ama içimde bir ilkbahar
gibi,
Hangi mevsim olursa olsun,
İlk günkü bahar tazeliğinde,
Kuruyan yaprakların yenisi
gelecek elbette,
Ağaç kurumadığı sürece,
Ben de o ağaç gibiyim belki de...
0 yorum:
Yorum Gönder