Ben, karanlığın ardındaki aydınlığı seviyorum,
Ama daha da çok, karanlıkta ellerimden tutanı...
Ben, fırtınada dallarından kopup giden yaprakları
seviyorum,
Ama daha da çok, o fırtınada sımsıkı ağaca tutunanı,
Ben değerleri uğruna yol alanları seviyorum,
Ama daha da çok, değerleri uğruna yol olanları...
Ben bir resmi seviyorum,
Ama daha da çok, o resmin sahibini,
Kainatı seviyorum yani, ve onun bir tek sahibini...
Ben her şeyin özünü seviyorum anladım ki...
0 yorum:
Yorum Gönder