Bir Ağacım Vardı

Bir ağacım vardı, gölgesinde kitap okuduğum, 

Bülbüller konardı dallarına,

Dostlarımı hep oraya davet ederdim,

Uçsuz bucaksız manzarası vardı,

Masmavi deniz kenarı...

Rengarenk güller çevrelemişti etrafını,

Meyve de verirdi kimi zaman,

Kimsenin tatmadığı, sadece ona özel meyvesi,

Tadan her kişide farklı tatlar hissettirirdi...

Zaten ağacın rengi de herkese farklı görünürdü,

Herkes kendi gönlünce görürdü, sözün özü...

Sorardım davet ettiğim herkese, 

Ne görüyorsun bu ağaçta sahi ?

Anlattıkları aslında kendileriydi...

Tanımak öyle kolaydı ki gönüllerinin özünü...

Sonra, o ağaçtan haz etmeyenler birer birer gittiler,

Ben de kal demedim,

Hem de ne güzel gittiler.

O ağaç daha da yeşerdi, daha çok meyve verdi..

Ben o meyveleri tadını anlayanlarla tattım..

Gölgesinde en sevdiğim şiirleri okudum..

Sonra uzun uzun ufka baktım,

Huzur buldum...