Bazen en büyük suskunluğumuz en büyük çığlığın habercisidir.Yüreğimizde fırtınalar kopar,o fırtınalardan sığınacak liman ararız..İçimizde biriktirdiğimiz onca şey vardır,belki kendimize bile söylemediğimiz..Ama gün gelir,gerçeklerle yüzleşme vaktidir..Gölgede kalan bir çok gerçeği aydınlatır zihnimiz.Aklımızı kurcalayan onca şey...Nasıl olmuş da gün yüzüne çıkmıştır..Herşeyin zamanı olması mı gün yüzüne çıkarır? Evet zamanı gelmişse küçücük bir kıvılcım alevlendiriverir.Engel olamayız,bir bir gerçekler yüzümüze çarpar tokat gibi adeta..O ana kadar görmezden geldiğimiz,herşey yolundaymışcasına rol yaptığınız herşeyin, aslında tam tersi olduğunu görürüz..Hayallerimiz vardır,umutla beklediğimiz yarınlar.Ama bir bıçak kesiverir tam ortasından onları.Sanki birileri çalıverir hayallerimizi.Sanki elimizde tutamamış,onları koruyamamışızdır.Hâl böyleyken,tekrar küllerimizden doğmak isteriz..Her gün bir umutla kendimizi teselli ederiz..
Bir neden ararız her gün yaşamak için.Hayallerimiz askıda kalmıştır.Ne uzanıp erişebiliriz,ne de vazgeçebiliriz..
Hayal hırsızları..
Hayallerimizi,hayal hırsızlarına kaptırmayalım...
Hayallerimizi,hayal hırsızlarına kaptırmayalım...
0 yorum:
Yorum Gönder