Hüznüm ve Ben

Hüznüm ve ben biçare kalmışım yollarda,

Bir ışık arıyorum kapkaranlık akşamlarda,

Sebebi yok bu küskünlüğün bilmem ki ne ola,

Bir ben varım,bir de beni bilen "O" en yakınımda..

Gün doğmuş,nafile,gözümde bir perde,

Derman ol ne olur Allah'ım bu derde,

Sanki herşey yitip gitmiş bir meçhule,

Ararım,bulamam,yine..malesef yine..

Aydınlığın hasreti var gönlümde,

Bir ışık olsa ruhumdaki yangın,

Bulsam gerçekleri,yalanlardan ayırsam,

Şu dipsiz kuyudan ne olur,artık kurtulsam..

Sonu ferah,bilirim bu acının

Ama sabretmez gönül,âhı ötelerden duyulur,

İnanmak ister artık doğruluklara,

Belki artık bu sabır da bir son bulur.