Bir yaprak düşsün gönlüme,
Şöyle en sevdiğim ağacın, en yüksek dallarından,
Anlatayım ona içimden geçenleri,
Ve rüzgarla göndereyim, sevdiğim diyarlara...
Bir güneş doğsun kalbimin en içine,
Karanlıkta kalan hatıraları aydınlatsın,
Gözlerimi kamaştırsın...
Bir martı gelsin yanıbaşıma,
Hep benimle olsun, denizinden de vazgeçmesin,
Bana vefasızlık da etmesin...
Bir şarkı söyleyeyim sonra,
Sesimi duysun bütün lâleler,
Onlar da eşlik etsinler bana..
Kayıtlar
1 yorum:
Yaprak sizin içinizden geçeni dinler mi?..
Rüzgara acaba sözünüz geçer mi?..
Kalbinize güneş doğar da,
Taaaa en derinlerde olan karanlığınızı aydınlatır mı?..
Hatta gözlerinizi kamaştırır mı?..
Sonra bir martı gelip de sizinle yarenlik yapar mı?..
Denizinden vazgeçmeden!...
Ve duyar mı laleler şarkınızı?..
Duymak ne kelime!...
Hatta size eşlik de ederler mi?..
Bütün bu sorulara "evet" diyebilir misiniz?..
Bu yürek hoplamasını,
Bu kelimelerin dansını hissetmek istemez misiniz?..
Merve Demirel şiiri sizi işte bu dansa davet ediyor!..
Kelimelerin dansına!..;)
"Evet!.." demeli bence!..
Sonsuz defa evet!..
Kalemine sağlık gönülden dostu(m)!.. ;)
"pürkusur @bayagmur"
Yorum Gönder