Ve düşüyordu yapraklar
birer birer,tozlu pencerenin önüne,
Hayalime
getiriyordu soğuk
bir kış günü hatırasını,
Bir salep kadar
içimi ısıtıyordu hayaller,
Radyoda, henüz
bestelenmemiş,notalara
dökülmemiş nihavend eserler...
Şiirlerde
ise "ben sana mecburum" demeler..
Yakalıyordu,tam da
bam telinden insanı,
Bir demli çayda
muhabbet aranıyordu,
Bir çift söz,biraz
gülüş,biraz huzurlu akşamlar..
Yeterliydi sevmek
için yaşamayı..
0 yorum:
Yorum Gönder