Tahammül

İnsan yaşlandıkça tahammül sınırlarını zorluyor sanırım,

Tahammül edemez oluyor hayata,insanlara,olaylara,

Fedakarlık desen muamma,

Bencil oluyor zamanla,

Kendi benliğiyle bir dünya kuruyor kendine,

Merkezinde egolarıyla başbaşa...

Sanki bir tek onun için yaratıldı bu dünya...

Onu silkeleyecek bir dost olmalı hayatında,

"Dur bakalım bu gidişin nereye,kendine gel" diyebilecek karakterde...