Penceremde

 Senden sonra çok değiştim,

Artık huzurlu bir uykuya sahip değilim,

Gecenin bir yarısı rüyalarıma ortaksın,

Ve hep aynı rüya,sen kayboluyorsun,

Her yerde arıyorum seni,

Nafile,bulamıyorum....

Sabahları derin bir hüzünle uyanıyorum,

Çayımı yalnızlığımla demliyor,

Perdeleri bile açmıyorum,

Artık daha az gülüyor,

Kendimi çoğu zaman dolu dolu gözlerle buluyorum..

Herkes farkediyor da,

Kimse tek bir laf etmiyor..

Ah beni bu sensizlik mahvediyor..

Her şeye herkese düşmanım,

En çok da kendime,

Keşke diyorum,keşke...

Biraz kendimden kaçmak için bahçeye çıkıyor yürüyorum,

 O birlikte diktiğimiz ağaçlarla konuşuyorum,

Onlar bile artık yeşermek istemiyor,

Zaten ben de ellerimle su vermek istemiyorum..

Kime bu küskünlüğüm bilmem,

Ama ben günden güne ölüyorum,

Senin yanına gelmek için mi bu çabam,

Söyle bu karda kışta üşüyor musun,

Nasıl da bıraktım seni öylece,

O topraklar beni de alsın içine

Daha ne kadar dayanırım.

Sen yokken çok tatsızım,

 Her gün karanlığa adım atıyorum.

Her gün biraz daha geliyorum..