Heşaplaşma

    Yargılamak, eleştirmek, üstünlük taslamak... Bunları okumak bile şimdiden içimizi sıktı... Hadi, insanları - insanlığı eleştirmek yerine bir tohum atalım gönüllere... Önce kendimizden başlayalım… Şikâyetçi olmak niye?

Elbette hayatta herkes-her şey mükemmel olmayacak… Öyle olsa imtihan mı kalırdı? Neyle sınanırdı insan… ?Ya eşiyle, ya işiyle, ya dostuyla, ya malıyla, zaaflarıyla... Olacak elbet… Eleştirirken önce kendi içine bakmalı, kendi vicdanına... Vicdan! işte insanın en önemli değerlerinden.. İhlas... İffet... İsmet... Fetanet... Bunları beslemeye bakmalı... Sözde değil, ruhunun en derininde... Sözlerinle mükemmel bir görüntü sağlayabilirsin, ya yüreğin ne diyor? Ya Rabbin ne diyor? Boş ver insanların seni nasıl görüyor olduğunu... Gösteriş yapma... Saf ol... Tertemiz ol... Önce nefsime söylüyorum... Sonra her birimize... Saygılarımla...