Düşlerim..
Bir başınalığım...
Asi yüreğim...
Beni bırakmayan, şu her şeye kucak açışım..
İyi niyetim...
Zaman zaman çocuksu saflığım,
Onu sonrasında dengeleyen,azca kullandığım mantığım...
En çok da esiri olduğum duygularım...
Bunların toplamı ben miyim?
Kendimle yüzleşiyor oluşum mu bu?
İnsan kendini ne zaman tanıyor?
0 yorum:
Yorum Gönder