Engin bir deniz sanki gönlüm,
İçim sûrûra eriyor seni gördüğü vakit
Güneş her saatte ayrı
Ay her saatte ayrı parlaklıkla geliyor,
Hezeyan içindeyim,
Yalnızlığın sularında,
Olmadığın vakitler dar,
Geçmek bilmeyen saatlere esir ruhum,
Ne tadı var sabaha uyanmanın,
Ne günün ahengi içindeyim.
Geceyle gündüzüm aynı karanlıklarda,
Sahildeki ayak izleri de silinmiş artık,
Takip edilmiyor yolun,bir yere varmak güç,
Şimdi hangi şehirdesin diye sorup duruyor beynim,
Kavga ediyorum kendimle çelişir oldum,
Kalbim mantığımı alt ediyor da,
Yenik düşüyorum sensizliğe
Galip çıkıyor sevmek,yine sevmek sensiz bu şehirde..
0 yorum:
Yorum Gönder