Yolculuk

Yolculuk bir yerden bir yere yol almak mıdır sadece? Peki hep fiziksel midir,manen olabilir mi?

Yolculuk,bedenini bir oradan bir oraya taşımak değil sadece...Zihnini de taşımakla anlam bulur..Binbir deryaya dalarsın düşüncelerde,yolcusun,adı üstünde...Dünya hayatında yolculuk.Bir şehirden bir şehire,elinde bavulun,içinde düşlerin.Belki sevmediğin bir şehre çoğu zaman,istemeden attığın adımların olur zaman zaman.Sevmiyorsun ya hani o şehri.Kaldırımlarında bile yürümek anlamsızca gelir.Sanki güneş bile anlamsızca doğar.Yağmur hep sırılsıklam eder seni,sanki bir tek senin üzerine yağar.
Ama bir de sevdiğin şehirse...Gün bir başka doğar.Kuşların cıvıltısı gelir kulağına.Yağmursa tatlı bir yaz yağmuru gelir.Üşümezsin hiç.Yolcu olmak işte..Bir şehirde umutla yol almak..

Yolcu olmak,bazen amaçsızca yol almak.Bazen de işin gücün olduğunda zorunlu olarak.Yolcu olmak dünya hayatında.Sonsuzluğa yol almak.Bir trene binip geriye dönmemesice yol almak.Her durakta yeni insanlarla tanışmak.İlerleyen her bir durakta birilerinden ayrılmak.Yolun sonuna doğru bir şekilde yol almak..Bazen bavulunu yük etmek sırtında anlamsızca.Bazen de yere koymak akıllıca.

Yolcu olmak dünya hayatında....Sonunu bile bile yaşamak.Tek farkı var ama.Son durağa ne zaman varacağını bilememek.Hadi şimdi senin vaktin doldu dediğin an yolculuğu bitirmek...

Yolcu olmak,umutluca yürümek bir yolu,bazen de hayal kırıklığıyla o yoldan dönebilmek...