Öyle İnsanlar Tanıyorum Ki

Öyle insanlar tanıyorum ki;sevdikleri için her şeyi göze alan,fedakar,vefakar,gerçek dost.Hatta dosttan öte,kardeş..O insanların dünyasında iyilikten,mutluluktan,sevgiden kıymetli başka bir şey yok..Gönül kapıları herkese açık,gönülleri zengin dahası..Birini kırıp incitmemek için kılı kırk yararcasına özenliler de..Gözlerinin içi parlıyor göz göze geldiğinizde.Emin oluyorsunuz hatta sıcak bakışlarından,sizin mutluluğunuzu ne kadar istedikleri belli oluyor.Siz düşseniz tutup kaldıracak.Sizi sizden çok düşünüp endişe edecek. Başarılarınızda içinde tek bir kıskançlık olmadan gülümseyecek,mutlu anlarınız onun da kalbine huzur verecek,kötü anlarınızda ise sizden önce onun gözünden yaş gelecek..

Ama bir de öyle insanlar tanıyorum ki;sizin mutsuzluğunuzdan zevk alan,düştüğünüzde bir tekme daha vuran.Kalbi kötülükten kararmış.Kimse ve hiç bir şey için olumlu düşünemeyen.Sevgiyi matematiksel gören..Elimden gelen her şeyi yapıyorum dercesine ilgi göstermeye çalışan.Herkesi ve her şeyi eleştiren.Kendi fikri olamayan.Taklit eden.Üreten değil,sadece tüketen.Tüketen derken; her şeyi tüketen..En çok da sevgiyi ve temiz bir kalbi..

Hatta öyle insanlar tanıyorum ki;bir kalbi incittiğinde sanki kuru bir özrü yeterliymişçesine,kendini haklı gören..Sanki ee tamam işte özür diledim küstahlığını gösterebilen... Kabul edememeniz,kalbinizin kanayan yaralarını iyileştirememeniz suçmuş gibi...Kendinizi haksızmışçasına hissettirebilen...Her şeyden sonra nerede hata yaptığını bulamayan ve sizle asla aynı pencereden aynı niyetle bakamayan.Sevdiğini sanan ve aldanan...

İşte böyle insanlar tanıyorum ama elimde değil,hepsini seviyorum ve aldanıyorum...Sonunda yine pişman olan,üzülen ben oluyorum..