Ruhum Izdırapta

Ruhum ızdırapta, kafesinde bir kuş gibi çırpınıyor adeta,

Kilitli kalmış kurtarıcısını bekliyor,

Ah bu ruh gerçek mekânının hasretini çekiyor.

Alışamıyor bir türlü dünya hayatına,

Ötelerin hayalini kuruyor.

Hep güzelliği seviyor,

Bu bedene de sığmıyor günden güne,

Sanki bir gül bahçesinde dolaşıyor da,

Dikenleri batıyor kalbime.

Ama korkuyor bu karanlık gül bahçesinde,

Vuslata erse aydınlanacak pürnur,

Vuslata erse huzuru bulacak,

Huzura kabul edilme ümidiyle..