Oyalanır
benliğim şu virane köşelerde,
Senin misk
kokan bahçen varken,
Bu çıkmaz
sokaklar ruhuma perde...
Dinmiyor
sızısı beşeri heveslerle,
Bir tek Sen'i
ister, Sen'sin derdime çare...
Şimdi sussun
Sen'i söylemeyen diller,
Uzak
dursun,Sen'i anmayan gönüller,
Bir tek Sen'i
isterim, Sen'sin tek sığınağım...
Kim Sen'den
daha iyi sarar şu gönlümün kırık dökük yanını,
Kim her
koştuğumda gel der, vefasız olsam dahi..
Kim bilebilir
ki ruhumun en derinini, canını..
Bir tek Sen'i
isterim, Sen'sin gönlümün şifası..
0 yorum:
Yorum Gönder