En güzeli de, dünyanın karmaşasından, işlerin yoğunluğundan bir
nebze sıyrılıp, bu sayfada bir şeyler yazmak benim için...Nefes almak gibi...
Dipsiz kuyulardan çıkmak gibi... Yazmasam, hayal etmesem, notalara
dökmesem; içimde büyüyen bir ağaç misali sonsuza uzanacak hissi... Paylaşmalı,
mutlulukları, acıları, hayalleri.. Sevdiklerinle paylaşınca, aynı hislerle
dolup taşınca daha güzel değil mi dünya ? Bazen derin derin susmalı... Bazen de
avazın çıktığınca haykırmalı doğruları... Her zaman doğrudan yana olmalı...
Varsa hataların, onları doğruya çevirmeli.. Daima ileri, daima güzele
yönelmeli.. Sonunda mı ? Sonu yok ki.. Sonsuzluk sarmış hayallerimizi...
29 Haziran 2016 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder