Mutluluğu arıyorsan, önce kendini tanı,
Bil şu hayatta sana zehir olanı, şifa olanı...
Bir ağaç gibi düşün kendini,
Zararlı otlardan arındır çevreni,
Sonra da sana can veren suyunu ara...
Yaprakların dökülecek elbet zaman zaman,
Ama yeşerecek yine dalların,
Sen dimdik dur yeter ki,
Katlan tüm soğuğa, rüzgara,
Ve köklerini daha da sal toprağa...
Kuşlar cıvıldasın dallarında,
Yararın da olsun insanlara,
O tatlı meyveni de esirgeme,
Hem gölge ol kimine,
Hem sırtını dayayacakları bir gövde...
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder