Şu Gönül

Şu gönül, dile gelir de söyler günün birinde içinde tuttuklarını,

Bir mavi rüyadır, gördüğü,

Sevmenin hakkını verir de, seven ne bilir.. 

Söyle, hangi kuş kanatları olmadan uçar şimdi,

Bu gönlün kanadı da sevgidir,

Kırdılar mı, bir köşede anar durur eskileri,

Uçtuğu günleri...

Kırma kanadını kimsenin,

Kanat ol onlara,

Sarıp sarmala yaralarını,

Sen de sev çıkarsızca..