Yaşlı Kadın

Yaşlı kadın,kapı önünde,iki basamaklı merdivende oturmuş,

Sokaktan geçerken takılıyor gözlerime,

"Nasılsın ?" diye soruyorum,

Bütün hayatını anlatıyor soruma karşılık.

Meğer ne de yalnızmış,

Dinlemekle biter mi?

Dinlemek bu kadar güçse yaşamak nasıl bir de ona sormalı,

İçim acıyor,

Keşke diyorum,elimden birşey gelse..

Yaşlı kadın,yaşadığı yıllara dalgın,

Dünya hayatının bitmesi an vakti belki,

Belki benden de çok yaşayacak,kim bilebilir ki.

Bayram günlerine hasret,

Birileri gelsin diye kapısının önüne,

Ve o hep geçmişte yaşıyor şimdilerde,

Geleceği düşünmekten korkuyor,

Aklına geldikçe,yine maziyi hatırlıyor,

Buna bunamak mı deniyor?

Hayır bilmiyorsunuz,

Buna korkmak deniyor 

Ve kimse bilmiyor neden yaşlılar şimdiyi ve yakın geçmişi hatırlamıyor

İşte bu yüzden,onlar mutlu olduğu yıllarda gençliklerinde yaşamayı istiyor.

Yaşlı kadın,

Kimsesi yok belki,

Ya da kimse onun kimsesi olmayı istemiyor...

Geçiyorum o sokaktan bugünlerde,

Artık oturmuyor kapının önünde,

Bazen cama çıkıyor,çiçeklerini suluyor,konuşuyor onlarla,

Gücünü yitiriyor yavaşça...